دیابت در بارداری
دیابت در بارداری
حاملگی طبیعی ، با تغییرات پیچیده ای در متابولیسم گلوکز مادر ، تولید انسولین و هوموستاز متابولیکی همراه است . در طول حاملگی متابولیسم مادر ، تغذیه کافی برای مادر و جنین در حال رشد را فراهم می نماید . گلوکز به عنوان منبع اصلی سوخت جنین است و از طریق جفت ، توسط ، فرایند انتشار تسهیل شده با واسطه ناقل به جنین منتقل می شود ، این بدان معناست که سطح گلوکز در جنین ، به طور مستقیم با گلوکز مادر مرتبط است . گلوکز برخلاف انسولین ، می تواند از جفت عبور نماید . در حدود هفته ۱۰ حاملگی جنین شروع به ترشح انسولین به میزان کافی ، برای استفاده از گلوکز که از مادر بدست می آورد ، می نماید.
دیابت بارداری چگونه است؟
زمانی که سطح گلوکز مادر افزایش می یابد، گلوکز جنین نیز افزایش یافته و به دنبال آن جنین ترشح انسولین خود را نیز افزایش می دهد. در طول سه ماهه اول بارداری، وضعیت متابولیک مادر به طور مشخص تحت تاثیر افزایش سطح هورمورن های استروژن و پروژسترون است . این هورمون ها سبب تحریک سلول های بتای پانکراس شده و ترشح انسولین را افزایش داده و به دنبال آن سبب استفاده محیطی گلوکز و کاهش سطح گلوکز خون می شوند و سطح ناشتای گلوکز خون تقریبا ۱۰ درصد کاهش می یابد و همچنین ذخیره گلیکوژن در بافت ها افزایش و تولید گلوکز کبدی کاهش یافته ، این موارد منجر به کاهش بیشتر گلوکز ناشتا می شوند. به علت تغییرات متابولیکی که در حاملگی رخ می دهد ، فردی که مبتلا به دیابت وابسته به انسولین است ، مستعد هیپوگلیسمی در طول سه ماهه اول حاملگی است .
در طول سه ماهه دوم و سوم، حاملگی یک اثر دیابتوژنیک بر وضعیت متابولیکی مادر دارد . به علت تغییرات عمده هورمونی تحمل به گلوکز ، کاهش و مقاومت به انسولین افزایش و ذخیره گلیکوژن کبدی کاهش و تولید کبدی گلوکز افزایش می یابد .
برای آشنایی بیشتر با بیماری ها و شرایط دوره بارداری می توانید مقالات حاملگی خارج از رحم و حاملگی مولار را مطالعه نمایید .
افزایش سطح سوماتوتروپین کوریونی انسانی ، استروژن ، پروستروژن، پرولاکتین، کورتیزول و انسولین ، سبب افزایش مقاومت به انسولین می شوند . مقاومت به انسولین، صرفه جویی در مصرف گلوکز است ، برای اطمینان از اینکه گلوکز کافی در اختیار جنین قرار می گیرد، نیاز به انسولین مادر از حدود هفته ۲۴ – ۱۸ تا حدود هفته ۳۶ حاملگی به تدریج افزایش می یابد و در پایان حاملگی، نیاز مادر به انسولین ۲ تا ۴ برابر می شود .
به علت خروج جفت هنگام تولد، کاهش ناگهانی در هورمون های در گردش جفتی ( در مادرانی که به نوزادان خود شیر نمی دهند ) تعادل انسولین و کربوهیدرات معمولا در عرض ۱۰ – ۷ روز به حالت عادی برمی گردد. شیردهی سبب مصرف گلوکز مادر می وشد، بنابراین نیاز به انسولین مادر در طی دوره شیردهی کاهش می یابد و با پایان شیردهی نیاز به انسولین مادر به دوران قبل از بارداری برخواهد گشت .
مشاوره قبل از باردرای
مشاوره قبل از بارداری، برای همه زنانی که دیابت دارند و در سنین باروری هستن، برای رسیدن به نتایج مطلوب بارداری توصیه می شود. مطلوب است فردی که مبتلا به دیابت است ، قبل از بارداری در مورد زمان مناسب بارداری ، کنترل گلیسمی و تشخیص و تشخیص مشکلات عروقی مورد مشاوره قرار گیرد . تخمین زده می شود که در آمریکا کمتر از ۲۰ درصد زنان مبتلا به دیابت ، قبل از بارداری تحت مشاوره قرار می گیرند .
همسر فرد مبتلا به دیابت، نیز باید در مورد تاثیراتی که حاملگی بر دیابت و اثراتی که دیابت بر نتایج بارداری دارد، نیز مشاوره و آگاهی قرار گیرد .
نتیجه گیری
دیابت در بارداری ممکن است باعث ایجاد مشکلاتی شود که فرد و همسر وی ، باید در مورد تغییراتی که در زمان دیابت در طول دوره بارداری اتفاق می افتد و همچنین از اینکه باید توسط چندیدن متخصص زنان تحت معاینه و معالجه قرار گیرد، مطلع باشند .
